حجت الاسلام والمسلمین سید محمد واعظ موسوی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، ضمن تسلیت شهادت امام مجتبی(ع) اظهار داشت: هفتم ماه صفر گرچه سالروز ولادت امام موسی کاظم(ع) است، اما همچنین بنابر قول قوی و معتبر سالروز به شهادت رسیدن مظلومانه امام حسن مجتبی(ع) نیز می باشد که بسیاری از علما و مراجع تقلید معتقدند این روز از 28 صفر مستندتر است و باید در این روز به اقامه عزای سبط اکبر اهل بیت(ع) پرداخت.

وی همچنین افزود: البته به خصوص در شهر مقدس قم از سال ها قبل رسم بوده که در هفتم صفر، برای شهادت امام مجتبی(ع) مجالس سوگواری برگزار می شده و هیئات دسته عزا به خیابان های مرکز شهر می بُردند.

سیره موسس حوزه علمیه قم چه بود؟!

این استاد حوزه خاطرنشان کرد: از مرحوم آیت‌الله‌العظمی شیخ عبدالکریم حائری یزدی نقل است بعد از هجرت از نجف به ایران، سنت عزاداری علمای نجف و کربلا در این روز را به ایران و قم انتقال داده و از آن زمان به بعد، علما در این روز برای امام حسن مجتبی(ع) عزاداری می کرده اند.

وی ادامه داد: درباره ابعاد مختلف زندگی حضرت و سیره اخلاقی، علمی، سیاسی و فرهنگی ایشان با این که در منابر و کتب و مقالات بسیار هم به آن پرداخته شده اما باز هم جای تبیین و بررسی بیشتر دارد.

دوران حساس و بغرنج تاریخ صدر اسلام

حجت الاسلام و المسلمین واعظ موسوی همچنین گفت: به هر حال باید توجه داشت که دوران زندگانی و به خصوص امامت امام حسن مجتبی(ع) یکی از حساس ترین و بغرنج ترین دوران تاریخ صدر اسلام است که البته بیش از هر چیز دیگری با مظلومیت ویژه این امام هُمام تقارن یافته است.

وی اضافه کرد: در واقع پس از شهادت امیرالمومنین(ع) در سال ۴۰ هجری و آغاز امامت و خلافت حضرت، با توجه به وضعیت بحرانی موجود در میان سپاهیان ایشان از یکسو و سیاست‌بازی دغل کارانه معاویه و عمروعاص از سوی دیگر، عرصه به شدت بر امام حسن(ع) تنگ و سخت شد.

آگاهی امام حسن(ع) از نیرنگ و فتنه معاویه

وی بیان داشت: حضرت البته با نیرنگ ها و فتنه های معاویه آشنا بودند چنان که در نخستین ابتکارشان مستمری سربازان و جنگجویان را افزایش دادند، برای اینکه جذب سپاه اسلام شده و کمتر طمع وعده های معاویه آنها را از تبعیت امام و حاکم واقعی دور کند. البته باید توجه داشت که این کار سابقه هم داشت و امیرالمؤمنین(ع) در جنگ جمل هم این رویه را داشتند.

عضو خبرگان رهبری گفت: در همان موقع از آن جا که مرزهای جغرافیایی حکومت اسلامی مورد تهدید قرار گرفته بود در دفاع از این مرزها موضع قاطع گرفته و سپاهیان را با بیانات حماسی برای رویارویی با لشکریان معاویه و شام آماده کردند.

رسوا کردن پس از اتمام حجت تاریخی

وی افزود: البته امام مجتبی(ع) همچون پدر بزرگوارشان با نگارش نامه های متعدد با معاویه اتمام حجت کرده و بعد به صراحت در بیانات خود به رسوا نمودن چهره واقعی نفاق دستگاه بنی امیه پرداختند.

این استاد حوزه علمیه قم بیان داشت: با این حال ریاکاری و تزویر معاویه از یک طرف و سست بنیادی اعتقادی و دنیاگرایی طرفداران و یاران امام (ع) به واقعه صلح انجامید که به تعبیر مقام معظم رهبری پرشکوه ترین نرمش قهرمانانه تاریخ بود.

چرایی پرشکوه ترین نرمش قهرمانانه

وی همچنین تصریح کرد: هرچند امضای صلح نامه برای خیلی ها قابل هضم نبود، اما این حرکت امام برای آنها که با دقت اتفاقات آن روز را در نظر می گیرند، اتفاقی بسیار پسندیده و بجا بود چرا که عده ای از لشکریان امام خوارج بودند، عده ای هم متزلزلانی بودند که اساساً خط مشی روشنی نداشتند و بیشتر در پی عافیت و کسب منافع شخصی بودند تا جهاد در راه خدا و اطاعت بی چون و چرا از ولی خدا؛ طبعاً در این میان مؤمنان واقعی که به امام وفادار بوده و دقیقاً پشت سر ولی زمان خود حرکت می کردند ، بسیار کم بودند.

حجت الاسلام و المسلمین واعظ موسوی ابراز داشت: در نهایت هم که خیانت هایی از سوی برخی فرماندهان مانند عبیدالله بن عباس انجام گرفت و او شبانه لشکر را ترک کرد و دیگران هم در این کار از او پیروی کردند. حتی کار به جایی کشید که به حضرت در حال نماز ، سوء قصد صورت گرفت و باعث جراحت ایشان شد و این ها هم تنها بخشی از مظلومیت فوق العاده حسن بن علی(ع) است.